Us

Nicholls revanche: heerlijke tragikomedie over a man with a mission

UsEerder dit jaar las ik De eerste dag van David Nicholls en om een understatement te gebruiken: ik was geen fan. Vond het allemaal maar flauw en langdradig en de personages vond ik vervelend. Wat een verschil met Us (in het Nederlands bekend als Wij) dat ik nu uit heb. Heerlijk! Ik begin te denken dat een groot verschil al ligt in het feit dat ik dit boek in de originele taal (Engels) heb gelezen. In de vertaling naar het Nederlands komt die typische Britse cynische humor toch niet altijd goed over. Wie weet als ik One day had gelezen, in plaats van De eerste dag, was ik al eerder overtuigd geweest van het schrijftalent van Nicholls.

Us dus. In het kort: Douglas en Connie, hij een wetenschapper, zij een kunstenares, zijn al meer dan twintig jaar getrouwd. Man en vrouw tot ineens hun huwelijk voorbij lijkt te zijn. Maar Douglas wil de liefde van zijn vrouw terugwinnen, net als de respect van zijn tienerzoon Albie. Dit doet hij door de vakantie ‘of a lifetime’ te plannen. Hij heeft alle hotels geboekt, de route uiteengezet, de treintickets gekocht, alles is klaar voor de ‘grand tour’ langs de bekende kunstgaleries van Europa. Wat zou er in hemelsnaam nog fout kunnen gaan?

Er gaat dus van alles fout. Heerlijk! Douglas is een onbeholpen man die denk dat je met rede en logica je overal wel uit kunt redden. Niet bij zijn kunstzinnige vrouw en zoon. Met doorzettingskracht, creativiteit en Britse humor zet hij door en het levert prachtige dramatische wendingen, humoristische flaters en spannende ontwikkelingen op.

Met Us heeft David Nicholls genadeloos revanche genomen en mij op mijn plek gezet. Wat heb je nu geleerd, mevrouw Stemband? Lees Engelse boeken alsjeblieft gewoon in het Engels. Pas dan kan je waarderen hoe goed het geschreven is.

De eerste dag

Flauw liefdesromannetje dat te lang duurt

De eerste dagJongen en meisje beleven een romantische nacht. Daarna scheiden hun wegen, maar ze houden als vrienden contact. Het zijn twee verschillende persoonlijkheden: hij is hip en outgoing, zij introvert en een boekennerd. Zij is al die tijd heimelijk verliefd op hem. Ergens weet hij dat ook wel, maar doet er verder niets mee. Hij werkt de dames af alsof ie aan een lopende band staat en zij verpietert in een slechte, liefdeloze relatie.

Zoals dat hoort in een boek komt er dan toch een twist; jaren gaan voorbij. Dingen gebeuren. De vriendschap blijft en verandert in… ja in wat eigenlijk? Het verandert! Ze lijken de liefde dan eindelijk bij elkaar gevonden te hebben, maar dan…

Nou goed, meer kan ik er niet over vertellen zonder de lol er helemaal uit te halen. Ik denk dat je uit bovenstaande omschrijving al een beetje kunt herleiden dat ik er niet veel aan vond. De jongen is een vervelende patser, arrogant en praatjesmaker. Zij is een slome trien die het allemaal maar toelaat. Bwegh. Nee, geen personages die mij pakken. En dan draaien ze ook nog eens ellenlang om elkaar heen. Hashtag: duurt lang!!

Ik was dan ook verbaast dat ik Nicholls nieuwe boek, Wij, bij de boekentafel van De Wereld Draait Door voorbij zag komen. “Opnieuw een meesterwerk!” Oftewel, ze vonden De eerste dag ook al zo goed. Ahum… Oké dan, smaken verschillen. Maar na het lezen van De eerste dag ben ik niet meteen enthousiast om Wij te gaan lezen.