Om jezelf in te verliezen

Dit boek is een goed voorbeeld dat het zich loont om regelmatig in de tweedehandsboekenwinkel te gaan snuffelen. Slechts €6 voor de dikke pil (met hardcover), in ongelezen staat. Wel in het Engels, maar dat vind ik geen probleem.

Dikke pil en Stephen King; kan niet misgaan, dacht ik bij mezelf. En dat klopt, 11/22/63 heeft zeker niet teleurgesteld! Zoals je verwacht van King sleept hij je mee in de wereld van de hoofdpersonages, leer je ze kennen met hun goede en slechte kanten en worden ze tijdens het lezen bijna als familie voor je.

Het verhaal: docent Jake Epping wordt door de lokale diner-eigenaar Al meegenomen naar de voorraadkamer achterin de keuken. Daar bevindt zich een deur naar het verleden, 1958 om precies te zijn. In eerste instantie geloof Jake het natuurlijk niet, tot hij inderdaad ineens in zijn eigen dorp staat, maar dan ruim 50 jaar geleden. Al geeft Jake een opdracht mee; ga naar het verleden, wacht tot 1963 en voorkom de moord op Kennedy! Als je dat voorkomt, zal alle ellende in de wereld, zoals deze nu bestaat, niet bestaan. De moord op Kennedy is het begin van de ellende geweest, aldus Al.

Na wat gemor gaat Jake de opdracht aan. In de tussentijd (hij moet immers 5 jaar doorbrengen in het verleden voor het 1963 is, heeft hij ook zo zijn eigen projectjes. Tijdens het volwassenonderwijs heeft hij een student gehad die vertelde over een gruwelijk familiedrama dat hij en zijn gezin meegemaakt hebben eind jaren vijftig. Jake wil, nu hij toch in het verleden is, dat drama voorkomen. Daarnaast wordt hij ook nog eens verliefd en wordt de beslissing om terug te keren naar heden (en zijn geliefde achterlaten) alleen maar moeilijker.

Ik vind het weer prachtig geschreven. Binnen een paar pagina’s zit je al echt in het verhaal. Ik kan ook echt genieten van de sfeer die King neerzet en de Amerikaanse slaapstadjes waarin het zich afspeelt. En gedurende het verhaal, wordt het steeds grimmiger, ook zo mooi. Het lijkt een redelijk straight forward verhaal, maar uiteraard komt er ook iets ongrijpbaars bij, iets grimmigs, iets boosaardigs. Want de tijd wil zich niet laten veranderen. Heerlijk!