Nelleke Noordervliet – De leeuw en zijn hemd: een (saaie) stap terug in de tijd

De behoefte om de gouden tijden van ons land in één adem te noemen met de zwarte bladzijden heeft een geschiedenis. Nelleke Noordervliet gaat op reportage door het verleden, door de achterbuurten en in de herenhuizen, tot aan de schildersateliers en dichtersstulpjes. Ze ontmoet de Heren XVII van de VOC, in de bloeitijd van de zeventiende eeuw; de patriotten in de revolutionaire jaren van de achttiende eeuw, Albert Verwey en koningin Wilhelmina aan het eind van de negentiende eeuw. Schaamte over ons koloniaal verleden en trots op onze handelsmacht wisselen elkaar af. Waarom hebben we de neiging nu eens de wijsvinger te heffen, en dan weer de middelvinger?

De leeuw en zijn hemd is het boekenweekessay van 2013. Ik heb al eens eerder een Noordervliet gelezen, dus ik keek wel uit naar het lezen van dit boekje. Het is maar dun, bevat maar 63 beschreven pagina’s. Het lijkt me best moeilijk om in dit krappe ruimte een verhaal op te bouwen. Dat blijkt ook wel. Noordervliet vliegt van hot naar her en echt samenhangend wordt het in mijn beleving niet.

Het begin is wel leuk, als ze de steden omschrijft van de zeventiende eeuw, de leefomstandigheden en dergelijke. Maar de politieke sores van die tijd neem al snel de toon over en laat me dat nu net minder boeien. Vroeger tijdens de geschiedenislessen had ik al moeite om alle namen van die belangrijke snoeshanen te onthouden. Dus ook bij deze verzameling geschiedenisfeiten haak ik al snel af. Ik heb het uitgelezen, maar vond het eerlijk gezegd maar saai. Saai en onsamenhangend.