Charlotte Williams – Het huis op de klif: eentje in de categorie ‘leest lekker weg’
De jonge Gwydion Morgan klopt aan bij de psychotherapiepraktijk van Jessica Mayhew, in de hoop dat zij hem kan helpen met zijn fobieën. Hij is de zoon van een beroemde regisseur, en zelf een getalenteerde acteur. Gwydions bezoek valt samen met een moeilijke periode in Jessica’s leven, want haar man gaat vreemd met een veel jongere vrouw. Kan ze het hem vergeven, of zal ze een punt achter hun jarenlange huwelijk zetten?
Op aandringen van Gwydion bezoekt Jessica het landhuis van de Morgans, prachtig gesitueerd op een klif aan een baai. Op deze bijzondere locatie ontdekt Jessica dat de au pair van de familie onder verdachte omstandigheden is verdronken. Zou dit drama de oorzaak zijn geweest van Gwydions angsten?
In haar zoektocht naar de ware toedracht raakt Jessica verstrikt in de familieperikelen van de rijke Morgans. Ondertussen kan ze haar eigen problemen ook niet vergeten en ziet ze zich voor moeilijke beslissingen gesteld.
Dit is een thriller in de categorie ‘leest lekker weg’. Echt een vrouwenboek ook. Want als blijkt dat Jessica zich aangetrokken voelt tot de jonge knappe acteur, krijgt het boek bij vlagen een bouquetreeks-achtige stijl wanneer er tot in detail ingegaan wordt op de strakke t-shirts, idem buikspieren en groene ogen van Gwydion. Aan de andere kant, en dat is eigenlijk wel het mooie van dit verhaal, is Jessica natuurlijk een psychotherapeut en weet ze haar gevoelens te ontnuchteren tot simpele aantrekkingskracht, feromonen en vluchten uit haar slechte huwelijk. Dus het ene moment lees je een gedetailleerde kledingomschrijving van het lustobject, terwijl je op een andere pagina quotes leest van Freud en zijn assistent Jones en waarin het oedipuscomplex uitgelegd wordt. Samenvattend zou je kunnen zeggen dat het een intelligente, psychologische vrouwenthriller is.
Het speelt zich af in Cardiff en het westen van Wales, met dramatische natuur en prachtig herfstweer. Het Welshe weer en de natuur zorgen voor de extra drukkende lading op het verhaal en de omschrijvingen maken dit boek erg beeldend; je ziet de kliffen, de zee en de uitgebreide weidevlaktes als het ware voor je. De spanning in het verhaal vind ik halverwege het boek wat inzakken, als het mysterie rondom de dood van de au pair al opgelost lijkt. Gelukkig is het wat dat betreft een goede thriller en zorgt een onverwachte plotwending ervoor dat het tot de laatste pagina alsnog spannend en verrassend blijft.
Reeds gepubliceerd op theSword.nl