Sarah Stovell – Mijn hart van hout; vreselijke geschiedenis maar zo mooi verwoord

Jefferson City, Missouri, 1854. Hunny, een jonge slavin, zit in de gevangenis op beschuldiging van moord. Ze is hoogzwanger en voelt dat haar baby op komst is. Ze weet dat ze daarna waarschijnlijk zal worden opgehangen. Onverschrokken en trots vertelt Hunny de haar toegewezen advocaat haar levensverhaal: van haar ontvoering als kind uit een Afrikaans dorp tot de mishandeling door haar Baas op diens afgelegen plantage. Ook vertelt ze over Rose, een vrouw uit een andere wereld, die eveneens voor de Baas werkte en op wie haar hoop gevestigd is.

Hampshire, Engeland, 1849. Rose werkt als gouvernante voor een rijke familie. Ze adoreert Charles en baby Isabella, de twee kinderen onder haar hoede, maar leeft noodgedwongen in een isolement: ze mag zich niet mengen onder het andere personeel. Als door ingrijpende gebeurtenissen haar diensten niet meer nodig zijn, besluit ze een betrekking als gouvernante aan te nemen in Amerika, voor de dochters van de eigenaar van een plantage. Rose bekommert zich daar al snel om het slavenmeisje Hunny, maar ze blijkt ook een verborgen motief te hebben als zij betrokken raakt bij Hunny’s hartverscheurende lot.

In Mijn hart van hout gaan twee vrouwen een onmogelijke vriendschap aan, in een tijd waarin slavernij en ongelijkheid tussen mensen, de onaanvaardbare realiteit was.

Deze roman is gebaseerd op een waargebeurd verhaal over een slavin in Amerika waar schrijfster Sarah Stovell over gelezen had tijdens haar studie. De wreedheden die plaatsvonden tijdens de slavenhandel waren al langer bekend, maar door het levensverhaal van Hunny op papier te lezen komt het net iets harder binnen. Het is een aangrijpend en triest verhaal, maar vertelt ook over hoe sterk en trots mensen kunnen blijven, ook als ze allerlei ontberingen moeten doorstaan. Mijn hart van hout is geen mooi verhaal, maar wel op een prachtige manier verwoord. Ontroerend, krachtig, hartverscheurend en daardoor een plek in de boekenkast verdiend.