De wereld gedeeld door twee

Oninteressant en slecht uitgewerkt

Een Nederlandse jongeman vertrekt voor vrijwilligerswerk naar een klein dorpje in Ecuador en wordt verliefd op een meisje daar. Hij is verrast door haar simpele kijk op de wereld en voelt zich onweerstaanbaar aangetrokken tot haar.

Het is niet zo’n heel diepgaan de omschrijving van het boek en de achterflap vertelt het iets spannender, maar dit is wat het is. Freddy, de Nederlandse jongen, is een onsympathiek figuur. Dat is ook de opzet van het verhaal, met als doel dat je als lezer gaandeweg steeds meer van hem gaat houden, door de transitie die hij meemaakt als hij eenmaal in Ecuador is. Bij deze een spoileralert: dat gebeurt niet. Ik blijf het een eikel vinden.

De dame in kwestie, mooie Alessa, betovert ook niet echt. Ze blijft, eigenlijk net als Freddy, redelijk vlak als personage. Haar drijfveren, gedachtes en emoties worden wel benoemd in het boek, maar juist door ze zo letterlijk kaal op te schrijven, blijven ze niet meer dan droge tekst. De personages komen niet tot leven en hangen van clichés aan elkaar.

Het idee van het boek is wel leuk, maar het is gewoon niet goed geschreven. Neem dan ook nog eens de ruime witmarges mee op de pagina’s en het komt amateuristisch over. In mijn geval zonde van mijn tijd. Waarom lees ik het dan? Ik denk dat ik het boek ooit eens gewonnen heb en de kaft ziet er wel mooi uit. Laat ik dat dan als pluspunt van het boek noemen: mooie kaft!