Martin Baten – Werfbeurt voor een oude duursporter: geestig en inspirerend
Na achttien jaar werk op zee wordt het tijd voor wat anders. Het volbrengen van een Ironman triatlon in 2011 in Wanaka, Nieuw Zeeland, heeft een grote invloed op de keuzes die gemaakt gaan worden voor het jaar dat daarop volgt. Het wordt een carrière in de (duur)sport. Een ‘oud’ zeeman gaat terug naar de collegebanken in Ierland. Een onzekere tijd met verscheidene wendingen breekt aan. Het verhaal meandert tussen het leven aan boord van schepen, sportevenementen, college en persoonlijke malaise. Alles is beschreven in een waterval van emoties en hersenspinsels van de auteur. Af en toe lijkt het alsof de draad helemaal zoek is, maar uiteindelijk valt de puzzel dan toch in elkaar.
Dit is het tweede boek van Martin Baten. Zijn eerste boek beschrijft zijn passie voor sport en de aanloop naar het grote sportevenement toe; de Ironman in Wanaka, Nieuw Zeeland. Via via ben ik dat boek gaan lezen. Het was even worstelen, want ik ben niet echt thuis in de wereld van (duur)sport en de trainingsschema’s werden me meteen om de oren gesmeten. Maar iets in zijn stijl, zijn humor, bleef me aantrekken in dat verhaal en het boek had ik snel uit.
In dit tweede boek speelt niet een specifiek sportevenement de hoofdrol, al komen ook hier de nodige marathons, sportblessures en trainingen voorbij, maar een carrièreswitch. Van de zee, naar het vaste land. Van stil zitten op een schip op zee, naar de massagetafel in een leslokaal. En dat je die switch niet zomaar maakt, daar is Baten achter gekomen. En dat schrijft hij opnieuw in zijn geheel eigen van-alles-wat-stijl op.
Sneltreinvaart, waterval, het zijn termen die de uitgever gebruikt om Baten’s schrijfstijl te omschrijven. En die zijn behoorlijk goed gekozen kan ik je zeggen. Het is echt even wennen, want het gaat van hot naar her, op en neer, en snél! Je zou het lezen ervan zelfs kunnen vergelijken met datgene waar de passie mee is begonnen; met een triatlon. Er komt ook veel Engels voor in de tekst en iedereen die hij ontmoet of kent wordt bij zijn bijnaam genoemd.
Werfbeurt voor een duursporter is een erg persoonlijk verhaal en toch ook herkenbaar. De twijfels, angsten en onzekerheid die komen kijken bij het maken van zo’n ingrijpende beslissing. Het verdriet dat blessureleed heet, faalangst en eenzaamheid. Daarentegen ook euforie en het meest geniet ik van zijn wedstrijdverslagen. Niet alleen van de wedstrijden die hij zelf meeloopt, maar ook als hij langs de kant van de weg staat.
Voor duursporters is dit boek, net als Challenge Wanaka 2011 – Handboek triatlon voor de zeeman, zeer herkenbaar en geestig. Maar dit boek gaat ook over keuzes maken en de persoonlijke twijfel die komt kijken bij het maken van een carrièreswitch. Plus het bevat de nodige dosis humor en zelfspot, waardoor het ook voor niet-sporters (zoals mijzelf) een geestig en inspirerend boek is.